Δέσποινα Παρασκευά-Βελουδογιάννη
< πίσω στους Συγγραφείς

Πως νοηματοδοτούν οι νέές και οι νέοι τη δημοκρατία; Τι σκέφτονται για τους πολιτικούς θεσμούς και τις συλλογικες διαδικασίες αποφάσεων; Συμμετέχουν στα κοινά, με ποιόν τρόπο; Σε τι ιδέες πιστεύουν; Πως αντιλαμβάνονται το κοινωνικό γίγνεσθαι και πως φαντάζονται το μέλλον; Τι γνώμη έχουν για μια σειρά επίκαιρα κοινωνικά ζητήματα; Και ευρύτερα: Πως γίνεται σήμερα αντιληπτή η κρίση της δημοκρατίας;Ποιά στερεότυπα και ποιές «αυτονόητες» στάσεις ορίζουν την πολιτική συμμετοχή ή την αποχή; Ποιά είναι η δομή, ποιά τα σχήματα και ποιές οι αντιφάσεις και οι ρωγμές του καθημερινού λόγου για την κοινωνία και την πολιτική; Πως μέσα σε αυτόν αρθρώνονται αναζητήσεις, αντιστάσεις και οράματα της γενιάς που τώρα «αναλαμβάνει»Αυτά είναι τα ερωτήματα στη βάση των οποίων η ερευνητική ομάδα που υπογράφει τον ανά χείρας τόμο συγκεντρωσε το υλικό που παρουσιάζεται εδώ.

Η παρούσα μελέτη εξετάζει τον πολιτικό λόγο της Χρυσής Αυγής από τη σκοπιά της ανάλυσης λόγου, σε ένα ερμηνευτικό πλαίσιο που αντλεί από την κοινωνική και την πολιτική θεωρία. Πρωτογενές υλικό της έρευνας αποτελούν δεκατρείς ομιλίες του «Αρχηγού» που εκφωνήθηκαν σε δημόσιες εκδηλώσεις του κόμματος την περίοδο 2012-2013. Πρόκειται ακριβώς για την περίοδο η οποία υπήρξε, περισσότερο από κάθε άλλη, αντιπροσωπευτική για τις θέσεις και τις πρακτικές της ναζιστικής οργάνωσης. Το διάστημα αυτό η Χρυσή Αυγή κέρδισε σημαντική επιρροή στα λαϊκά στρώματα και επιδίωξε να διαμορφώσει τους δικούς της όρους διεκδίκησης της πολιτικής ηγεμονίας. Με βασικό ερευνητικό ερώτημα τον τρόπο με τον οποίο η οργάνωση υποκειμενοποιεί το ακροατήριό της απευθυνόμενη σε αυτό, η συγγραφέας επιχειρεί να αναλύσει τις βασικές θεματικές που συγκροτούν τον επίσημο δημόσιο λόγο της Χρυσής Αυγής, όπως τις έννοιες του «αίματος», του «εχθρού» και της «τιμωρίας», καθώς και τον τρόπο με τον οποίο αυτός ο λόγος διαρθρώνεται αλλά και «συνομιλεί» με άλλους δημόσιους λόγους της ίδιας περιόδου.